Καθημερινά δεχόμαστε μια πληθώρα πληροφοριών. Πως όμως συγκρατούμε τις πληροφορίες που μας είναι απαραίτητες;
Η λειτουργία της μνήμης χωρίζεται σε διάφορα στάδια τα οποία την προστατεύουν από "υπερχείλιση" φιλτράροντας τις απαραίτητες πληροφορίες. Έτσι η μνήμη χωρίζεται σε δυο κύριες κατηγορίες - τη βραχυπρόθεσμη και τη μακροπρόθεσμη.
Η δημιουργία μιας μνήμης ξεκινάει από την αντίληψη. Η πληροφορία αυτή αποθηκεύεται στην βραχυπρόθεσμη μνήμη , η οποία έχει χωρητικότητα 7 αντικειμένων , για περίπου 20-30 δευτερόλεπτα .Στη διαδικασία της αντίληψης συμβάλλουν όλες οι αισθήσεις. Έτσι όταν σκεφτόμαστε ένα αντικείμενο όπως ένα μολύβι, ο εγκέφαλος ανακαλεί όλες τις πληροφορίες που έχει γι'αυτό από διάφορες περιοχές του εγκεφάλου - την εικόνα του , τη χρήση του, την υφή του κτλ.
Καθώς η βραχυπρόθεσμη μνήμη έχει περιορισμένη χωρητικότητα είναι χρήσιμο να χωρίζουμε τις πληροφορίες σε μικρότερα μέρη π. χ. ένα δεκαψήφιο αριθμό τηλεφώνου μπορούμε να το χωρίσουμε σε ομάδες διψήφιων αριθμών. Επαναλαμβάνοντας τον αριθμό αυτό το "ρολόι" της βραχυπρόθεσμης μνήμης επανακινείται. Αν επαναλάβουμε πληροφορίες αρκετές φορές τότε θα αποθηκευτούν στην μακροπρόθεσμη μνήμη η οποία, σε αντίθεση με την βραχυπρόθεσμη έχει απεριόριστο χώρο αποθήκευσης για αόριστο χρόνο.
Η ομαδοποίηση πληροφοριών βοηθάει στην αύξηση των πληροφοριών που μπορούν να αποθηκευτούν στην βραχυπρόθεσμη μνήμη. Στη πράξη για να απομνημονεύσουμε καινούριες λέξεις μπορούμε να τις χωρίσουμε σε κατηγορίες π. χ. εποχές , φαγητά , ρήματα κτλ.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος οργάνωσης πληροφοριών αποτελούν οι μνημονικές τεχνικές στις οποίες θα γίνει αναφορά σε επόμενη ανάρτηση.
1 comment:
pl kalooooo........
Post a Comment